شهید عبدالرحمن رحمانیان

سردار شهید 'عبدالرحمن رحمانیان' شهیدی از دیار فارس و شهر قهرمان پرور جهرم است که در تاریخ سوم دی ماه سال 65 به آسمان پرواز کرد.

 

شهید رحمانیان سال 42 در خانواده ای مذهبی در شهر جهرم از خطه فارس چشم به جهان گشود که تعلیم و تربیت دینی والدین، به پرورش انسانی مومن، متعهد و وارسته ای چون او منجر شد.

شهید رحمانیان در سالی که موج اعتراضات مردمی و سرآغاز تحولات انقلاب بود پا به عرصه جهان گذاشت؛ سالی که مردم با خون خود حماسه سال 42 را خلق کردند.

این شهید والا مقام با اوج‌‏گیری مبارزات انقلابی مردم علیه رژیم پهلوی، در صفوف انقلابی سربازان امام (ره) قرار گرفت.

شهید رحمانیان پس از پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی نیز با حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل چون سرپل ذهاب و گیلانغرب، رشادت‌‏های فراوانی از خود نشان داد.

سردار شهید عبدالرحمان رحمانیان در سال 1364 سنت حسنة حضرت رسول ( ص ) را به جا آورده و همسری شایسته برگزید. مراسم ازدواج آنها در نهایت سادگی برگزار شد و شهید اندک زمانی بعد با زندگی ساده و بی آلایش خود بدرود گفته و قدم در راهی بی بازگشت گذاشت.

تازه داماد سال ۱۳۶۴ سرانجام پس از دلاوری‌‏های بسیار در جبهه‌های جنگ تحمیلی، در نخستین روز از عملیات کربلای 4 در تاریخ سوم دی‌ ‏ماه سال 1365 در محور اروند و در سن 23 سالگی به فیض شهادت نائل آمد و به دیدار دوست شتافت.

اما پیکر پاک این یوسف گمگشته سرانجام پس از 9 سال انتظار در سال ۱۳۷۴به زادگاهش بازگشت و در گلزار شهدای این شهر به خاک سپرده شد.

رشادت های این سردار رشید اسلام در عملیات هایی چون خیبر، بدر، والفجر مقدماتی، والفجر 8 و کربلای 4 برای همیشه در دفتر هشت سال دفاع مقدس به ثبت رسید.

شهید رحمانیان در وصیت نامه خود آورده است: بار خدایا؛ این توئی که به ما راهی را نمودی که خشنودی و رضای تو در آن است. یارانت را بدان فرا خوانده و بهای آن را بهترین پاداش و برترین فرجام قرار دادی و این بهترین راهی است که می توان رفت.

در این رهگذر مال و جان مؤمنان را پذیرا شدی و بهشت برین را به آنان ارزانی دادی. آنها که در راه خدا می جنگند و می کشند و کشته می شوند و این است وعده ی راستین تو. خداوندا؛ یاری ام ده تا از آن کسانی باشم که سرمایه وجودشان را به پیشگاه تو تقدیم داشته و ارزش خویش را باز یافته اند و بر سر بیعت خود استوار و پابرجا ایستادند و بی تزلزل ندای جهت تو را با انتخاب قرب جوارت پاسخ دادند.

توفیقم عطا کن که موضعی بگیرم که موجب خشنودی تو و آمرزش گناهانم و پویای راه آن شهیدانی باشم که به عشق تو و حیات جاوید در زیر لوای حق و پرچم هدایت، قدم استوار داشته و به دشمن پشت ننموده و بی تزلزل جام گوارای شهادت را نوشیده اند.

بارالها؛ یاریم ده که در راه رسیدن به هدفم پابرجا واستوار باشم.

بارالها تو مونس تنهائی هایم بوده و هستی و امیدم به تو است و خواهد بود. مرا در راه خود ثابت قدم و استوار بدار. خدایا فقط تو را می طلبم. معبودا گویی وجودم از آتش رسیدن به عشق تو پر شده و همه اش امید پرواز دارد. گویی این قفس تنگ کفایت نگهداری این حقیر را نمی کند و باید که این میله های آهنین را بگسلم.